Meten met Strava-energie

Ik zie ontzettend veel mensen met een fietscomputer fietsen, met een fitbit om hun pols wandelen of met een hartslagmeter sporten. Als ik dan ook nog eens zie dat een App als Strava tientallen miljoenen gebruikers heeft, dat er al 8,4 miljard (!) kilometer in het platform is vastgelegd, de App een hoge rating heeft in de AppStore en mensen hun (soms erg creatief) gelopen rondjes ook nog delen op social media, dan kan ik alleen maar concluderen dat mensen het leuk vinden om te meten. Hoe kan het dan, dat dat in een werkomgeving lang niet altijd zo ervaren wordt…?

Voor mijn werk heb ik regelmatig het voorrecht om in allerlei Lean omgevingen rond te lopen. Recent organiseerden we voor een twintigtal directieleden een studiereis naar Toyota in Nagoya en kregen we een rondleiding door één van de productieplants.

Terwijl we rondliepen als kinderen in een snoepwinkel, werd ik verrast door een opmerking van één van de directeuren die zei: “Kijk! Er hangen overal cijfers en grafieken op de werkvloer, ze ontsluiten hier managementinformatie, dat moeten wij ook gaan doen!” Een prachtige demonstratie van hoe je een situatie 180 graden verkeerd kunt interpreteren… De informatie die daar hangt is namelijk geen managementinformatie, het is juist informatie ván de professionals op de werkvloer, dóór professionals op de werkvloer en vóór professionals op de werkvloer. De ontsluiting vindt dus andersom plaats: managers zijn van harte uitgenodigd om te kijken op basis van welke cijfers de teams hun processen sturen en verbeteren. Sterker nog, er wordt van de managers verwacht dat ze dagelijks op de werkvloer zijn om zich daarover te informeren!

Niet voor niets is één van de Lean uitgangspunten voor managers: Ga kijken, vraag waarom en toon respect! Want op de werkvloer, de Gemba, daar gebeurt het!

Misschien heb je wel eens ervaren dat professionals op de werkvloer weerstand uiten op het moment dat het management metingen heeft uitgevoerd en daar conclusies uit heeft getrokken. De reden hierachter? Mensen vinden het heerlijk om te meten, maar niet om gemeten te worden…!

Als metingen gebruikt worden om professionals te confronteren met wat er beter kan, natuurlijk komt er dan weerstand. Wat je wilt, is dat teams bezig zijn om hun eigen prestaties te meten, te analyseren en te verbeteren. Belangrijk hierin is dat teams de psychologische veiligheid ervaren dat metingen niet gebruikt worden om ‘af te straffen’, maar juist om beter te worden.

Als manager, ben je een coach. Je taak is om teams en de professionals in die teams te helpen om telkens weer een stap verder te komen, te leren, te groeien. Vergelijk het met de sport; wanneer een wedstrijd gespeeld is, wordt deze geanalyseerd. Daarbij is het leuk als de coach een goede analyse kan doen. Maar wanneer die coach alleen met de staff de analyse doet en vervolgens meedeelt wat er de volgende keer beter moet, zal het team er niet volwassener van worden. De kans is zelfs groot dat het team er onzekerder van wordt.

Een analyse heeft pas waarde als de coach het team weet te begeleiden in het maken van de juiste analyse. Je hebt namelijk spelinzicht nodig om de juiste analyse te kunnen maken en juíst dat spelinzicht zorgt ervoor dat het team volwassen wordt. Pas dan zal het team zich ontwikkelen tot een zelfsturend, continu lerend en bestendig team.

Als we dit vertalen naar het bedrijfsleven dan zou ik iedere teammanager uit willen nodigen om met hun teams en teamleden te werken aan het juiste ‘spelinzicht’ en het doen van de juiste analyses. Als je dit goed doet, dan komt er namelijk een moment dat teamleden zelf komen met meet- en daarmee ook met verbetersuggesties.

Ik wens je veel Strava-energie!