Een tweede kans voor verandering in de bouw?

De laatste tijd lees je steeds vaker in de krant over de krapte op de huizenmarkt. Er staan weinig huizen te koop, wat er te koop staat, wordt steeds duurder en er is te weinig aanbod van nieuwe huizen. Super vervelend natuurlijk voor starters en andere mensen die graag willen of helaas moeten verhuizen.

Afgelopen week stond in het AD een artikel over een nieuwe bouwcrisis in Nederland. Strekking: er is te veel te bouwen. Echter, door te weinig of alleen (te) duur personeel en materialen rijzen de kosten de pan uit. Na de zeven magere jaren met een krappe markt, zitten we nu in een periode van overvloed aan projecten. En dat is ook een probleem! Er gaan, volgens het AD, zelfs bouwbedrijven met een gevulde orderportefeuille failliet. En de aanstaande bewoners van die woningen? Die wachten op hun woning...

In de ‘vorige’ crisis, die van de magere jaren, kwamen veel bouwbedrijven in de problemen. Sommigen maakten de keuze om te snoeien in hun aantal medewerkers en gingen op zoek naar de allergoedkoopste leveranciers en onderaannemers. Deze bedrijven lopen er nu tegen aan dat met de ontslagen medewerkers veel kennis en ervaring verdwenen is. Een heel aantal vaklieden uit de bouw zijn omgeschoold en hebben de bouwbranche verlaten. Anderen laten zich tegen hogere kosten weer terug inhuren. De onderaannemers en leveranciers hebben lange tijd tegen (te) lage kosten gewerkt en hebben nu genoeg klussen om uit te kiezen en dus stijgen de prijzen.

Andere bedrijven pakten het juist anders aan. Zij behielden, al dan niet geïnspireerd door de ‘Learn’ aanpak, hun medewerkers en gingen samen met hen op zoek naar manieren om met minder kosten toch woningen te blijven leveren die mensen graag wilden kopen. Zij versterkten juist hun banden met leveranciers en bouwpartners. Deze bedrijven hebben nu, in de overvloed, veel minder moeite om projecten af te ronden. Ze hebben de medewerkers met hun kennis en ervaring nog gewoon in eigen huis en ze hebben een betrokken keten gebouwd met hun bouwpartners waar ze van op aan kunnen en waarmee ze prettig samenwerken.

De bouwbedrijven van de eerste categorie hebben de vorige crisis niet benut om hun manier van werken te veranderen. Zij hebben het nu moeilijk. “Eigen schuld, dikke bult” en “Geef ze eens ongelijk...” zijn de reacties op sociale media op het artikel in het AD. Zo zou je kunnen reageren, maar daar zijn de aankomende huizenbezitters niet mee geholpen. Biedt deze nieuwe crisis, als het al niet te laat is, wel voldoende noodzaak om alsnog het roer om te gooien?

“Never waste a good crisis” is een vaak gehoorde uitspraak. Hoe gaat de bouw deze crisis benutten?