Het is weer zomer… En ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg: “eindelijk vakantie!” Mensen die me kennen, kijken er waarschijnlijk van op dat nota bene ík dit typ. Iedere training vertel ik dat ik het als mijn missie zie om het werk net zo leuk maken als het weekend. Weliswaar anders-leuk, maar wel net zo leuk. Wees gerust: die missie blijft! Maar dit jaar is het anders…
 
Na anderhalf jaar coronaperikelen merk ik dat ik moe ben en ik zie dat ook massaal om me heen bij anderen. We zijn met z'n allen enorm op de proef gesteld. Zowel zakelijk als privé. En dat heeft er bij mij voor gezorgd dat het tijd is om te ontspannen en uit te zoomen.
 
Of het gaat lukken om dat in de (voor mij en mijn gezin favoriete) Oostenrijkse Alpen te doen? Dat is nog afwachten. En in de achtertuin gaat dit vast ook lukken!

Ontspannen door fysiek bezig te zijn

Vooral mijn mentale veerkracht is getest de afgelopen periode. Ik heb meer dan ooit gemerkt dat het me ter compensatie enorm heeft geholpen om fysiek bezig te zijn. Op de fiets naar het werk, rondje door de wijk ’s avonds voor het slapengaan, partijtje voetbal met zoonlief, tuin onderhouden, klussen. Het zorgt dat mijn hoofd afschakelt en ik kan ontspannen. Een wijs gezegde luidt: “Als iets goed werkt, doe er dan meer van.” Dus ik ga niet alleen tijdens de vakantie lekker fysiek bezig zijn. Ook als we straks weer aan de slag zijn, ga ik er nog bewuster mee om. Dat vergroot de mentale weerbaarheid en zorgt bovendien voor fysieke kracht en gezondheid. Iets wat alleen maar belangrijker is gebleken de afgelopen tijd.

Uitzoomen en bijdragen

Nog veel sterker dan andere jaren gebruik ik deze zomer om uit te zoomen. Ik merk dat de overlevingsmodus tijdens de coronacrisis ervoor heeft gezorgd dat het belang van de korte termijn groter was dan ik zou willen. Nu het gevaar geweken is, is het daarom goed om éxtra tijd te besteden aan vooruitkijken. Al jaren gebruik ik deze periode om voor mezelf te bekijken hoe tevreden ik ben over de afgelopen periode en wat ik de komende tijd ga doen. Daar is voor mij nu een extra dimensie bijgekomen. De wereld is in een rap tempo aan het veranderen. Die veranderingen zijn hard nodig en gaan eigenlijk nog niet snel genoeg. Bijna alle systemen waar we decennialang op hebben geleund als samenleving staan onder hoogspanning en kunnen in de huidige vorm niet blijven bestaan. Hoe we me met onze grondstoffen en ons afval omgaan. Hoe ons financiële systeem is ingericht. Hoe het politieke systeem werkt. Hoe het land is ingericht en wordt gebruikt. En ga zo maar door.
 
We willen de aarde beter doorgeven dan dat we deze hebben aangetroffen. Tenminste, dat is één van mijn leidende principes. Direct daaropvolgend rijst bij mij dan de vraag: “Welke significante bijdrage kan ik dan leveren?” In mijn beleving is het voor mij persoonlijk onmogelijk om aan al deze actuele en urgente issues tegelijkertijd aandacht te geven. Ik zal dus een keuze moeten maken. Een die past bij mij en bijdraagt aan het grotere geheel…

Ik hoop dat de zomer lang genoeg is om hierin een stap te maken.
 
Doe je mee…? Wat wordt jouw bijdrage? 

Ik ben benieuwd. Laat het me weten!