Stel, je zit op school en hebt een proefwerk wiskunde. Een opgave is echt heel lastig. Het lukt je niet om tot een uitkomst te komen. Geen nood; je hebt les van Meneer Janssen! Meneer Janssen is een unieke leraar. Zijn leerlingen scoren altijd enorm hoge punten. Hij heeft daar een heel eenvoudige manier voor: als je hem vertelt dat je ergens niet uit komt, geeft hij je het antwoord. Geweldig! En je hebt weer een 10!
 
"Bizar", zul je zeggen… “Zo leer je toch niks!” Wat een vreemd voorbeeld… Je hoopt dat dit in de praktijk niet gebeurt. Op school hopelijk niet, maar in het bedrijfsleven…

Ik hoor veel managers verzuchten dat ze het zwaar hebben. Ze moeten alle zeilen bij zetten om continu allerlei brandjes te blussen. Ondertussen hebben ze onvoldoende tijd om bezig te zijn met belangrijke beslissingen voor de lange termijn, zoals die stip op de horizon, strategie en marktverkenning. 

Ben je als manager onmisbaar voor allerlei operationele zaken? Dan kun je stellen dat de zelfredzaamheid van je collega's onvoldoende is.

Zelfredzaamheid en oplossend vermogen

Ben je als manager onmisbaar voor allerlei operationele zaken? Dan kun je stellen dat de zelfredzaamheid van je collega's onvoldoende is. Ga eens bij jezelf na hoe je eigenlijk reageert op de vragen die iedere dag op je af komen. Ben je misschien een soort 'Meneer Janssen' die continu inhoudelijke antwoorden geeft? Als je dat namelijk doet, dan scoort je team misschien wel goed, maar is hun lerend vermogen erg laag. Niet omdat je collega's niet zouden willen leren (ik ben ervan overtuigd dat we allemaal willen leren), maar omdat jij als manager met de uitkomst bezig bent en niet met het oplossend vermogen van je collega's.

Inzicht geven

In een eerdere blog over een andere van onze tegelwijsheden 'Waar je struikelt, ligt je grootste schat begraven', benadrukte ik al hoe belangrijk het lerend vermogen is voor het bevorderen van innovatie. Fouten maken hoort daarbij. En professionals inzicht geven om zelf tot een goede oplossing of aanpak te komen, is net zo belangrijk. Dat is een belangrijk aandachtspunt bij het vervullen van jouw rol als manager. Maar daarover in een volgende blog meer… 

Kijk eens of het je lukt om vaker de logica áchter het antwoord te geven,
in plaats van de antwoorden zelf.

Mocht jij de bovenstaande situatie in meer of mindere mate herkennen, kijk dan eens of het je lukt om vaker de logica áchter het antwoord te geven, in plaats van de antwoorden zelf.
 
Gelukkig had ik een andere wiskundeleraar. Tijdens proefwerken hield hij stilzwijgend toezicht. Toch scoorden zijn leerlingen niet per se slechter dan die van ‘Meneer Janssen’. Daarvoor zorgde hij net zo goed, alleen op een hele ander manier. Ik wilde een technische opleiding volgen en was erg gemotiveerd om een goed punt te halen. Ik maakte altijd mijn huiswerk, maar had echt niet altijd alle antwoorden goed. Mijn leraar nam uitgebreid de tijd om samen de foute antwoorden te analyseren. Zo achterhaalde hij mijn denkfout. Vervolgens liet hij me oefenen met vergelijkbare opgaven tot ik de logica door had. Dan sprak hij de befaamde woorden: “Probeer het nu nog maar eens met de huiswerkopgaven.” En warempel: nu kon ik die zo oplossen. Ik had er weer wat bij geleerd!
 
Oh, en mocht je geen manager zijn, dit geldt ook voor collega's onderling!